ในพระคัมภีร์เหล่านั้น คัมภีร์ชื่อว่า สังยุตตนิกาย มี ๕ วรรค คือ สคาถวรรค นิทานวรรค ขันธวรรค (บาลีเป็นขันธวารวรรค) สฬายตนวรรค มหาวรรค เมื่อว่าโดยสูตรมี ๗, ๗๖๒ สูตร นี้ชื่อว่า สังยุตตสังคหะ. เมื่อว่า โดยภาณวารมี ๑๐๐ ภาณวาร. ในวรรคแห่งสังยุตนั้นมีสาคาถวรรคเป็นเบื้องต้น. ในสูตรทั้งหลาย มีโอฆตรณสูตร เป็นเบื้องต้น. คำพระสูตรว่า เอวมฺเม สุตํ เป็นต้น ที่ท่านพระอานนทเถระกล่าวไว้ในเวลาทำปฐมมหาสังคีตินั้น มีนิทาน เป็นเบื้องต้น. ก็ปฐมมหาสังคีตินี้นั้น ท่านพระอรรถกถาจารย์ให้พิสดารไว้ใน เบื้องต้น ของอรรถกถาทีฆนิกายสุมังคลวิลาสินี เพราะฉะนั้น บัณฑิตพึงทราบ ปฐมมหาสังคีตินั้นโดยนัยอันพิสดารในที่นั้นเถิด. จบอารัมภกถา
1920 พระชนมายุ 45 ปี คำสอน [ แก้ไข] แหล่งข้อมูลอื่น [ แก้ไข]
สารัตถปกาสินี อรรถกถาสังยุตตนิกาย อรรถกถาสังยุตตนิกายสวรรค อารัมภกถา ข้าพเจ้าพระพุทธโฆษาจารย์ ขอ น้อมนมัสการด้วยเศียรเกล้า ซึ่งพระ- สุคตเจ้าผู้หลุดพ้นแล้วจากคติ ผู้มีพระทัย เยือกเย็นสนิทด้วยพระมหากรุณาธิคุณ ผู้ มีความมืดคือโมหะอันแสงสว่างแห่งปัญญา ขจัดแล้ว ผู้เป็นครูของชาวโลกทั้งหลาย พร้อมทั้งมนุษย์และเทวดา. พระพุทธเจ้าทรงทำให้แจ้งพระ- สัพพัญญุตญาณ ทรงเข้าถึงพระธรรมใด อันมีมลทินไปปราศแล้ว ข้าพเจ้าขอ น้อมนมัสการพระธรรมอันเยี่ยมนั้นด้วย เศียรเกล้า. ข้าพเจ้าขอน้อมนมัสการด้วยเศียร- เกล้า ซึ่งพระอริยสงฆ์เจ้าอยู่เป็นหมู่แห่ง พระอริยบุคคลแม้ทั้งแปดพวก ผู้เป็นบุตร อันเกิดแต่พระอุระของพระสุคตเจ้า ผู้ย่ำยี เสียได้ซึ่งมารและเสนามาร.
ศ.
การพรรณนาอันใด ที่กระทำไว้ในพระนครทั้งหลาย อันสืบเนื่อง มาจากพระนครสาวัตถี ภายหลังได้ร้อยกรองอีกสองครั้งนั้น ได้ยินว่า เรื่อง ทั้งหลาย และพุทธพจน์ที่กล่าวไว้ในพระนครนั้นเป็นไปโดยพิสดาร ข้าพเจ้า จักกล่าวอรรถกถานั้นในที่นี้จักไม่กล่าวให้พิสดารเกินไป ส่วนอรรถกถาแห่ง พระสูตรเหล่าใดเว้นจากเรื่องย่อมไม่แจ่มแจ้ง เพื่อความแจ่มแจ้งแห่งพระสูตร นั้น ข้าพเจ้าก็จักแสดงเรื่องเหล่านั้น.
เนื้อหา 1 ภาษาไทย 1. 1 รูปแบบอื่น 1. 2 รากศัพท์ 1. 3 การออกเสียง 1. 4 คำนาม 1. 4. 1 คำพ้องความ 1. 2 คำแปลภาษาอื่น ภาษาไทย [ แก้ไข] วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ: ศีรษะ Wikipedia รูปแบบอื่น [ แก้ไข] ( เลิกใช้) ศรีศระ, ศีศะ ( สะกดผิด) ศรีษะ รากศัพท์ [ แก้ไข] จาก ภาษาสันสกฤต शीर्ष ( ศีรฺษ); เทียบ ภาษาบาลี สีส การออกเสียง [ แก้ไข] การแบ่งพยางค์ สี-สะ การแผลงเป็น อักษรโรมัน ไพบูลย์พับบลิชชิง sǐi-sà ราชบัณฑิตยสภา si-sa ( มาตรฐาน) สัทอักษรสากล ( คำอธิบาย) /siː˩˩˦. saʔ˨˩/ ( ส) คำนาม [ แก้ไข] ศีรษะ ( สุภาพ) หัว ( เป็น คำสุภาพ ที่ ใช้ แก่ คน) คำพ้องความ [ แก้ไข] ดูที่ อรรถาภิธาน:หัว คำแปลภาษาอื่น [ แก้ไข] หัว — ให้ดูที่ หัว
ภาษาคำเมือง [ แก้ไข] คำวิสามานยนาม [ แก้ไข] ᨶᨣᩬᩁᩈᩕᩦᨵᩢᨾ᩠ᨾᩁᩣ᩠ᨩ ( นคอรสรีธัมมราช) นครศรีธรรมราช